Zonguldak’ta yaşayan Nazmi Zilifli, eski Başbakan ve Zonguldak Milletvekili Bülent Ecevit’in ölüm yıl dönümü nedeniyle Kuran-ı Kerim okutulacağını belirterek belediyeden anons talebinde bulundu. Zilifli, dilekçeyle yaptığı başvuruda tilavetin tüm vatandaşlara duyurulmasını istedi. Ancak belediye, talebe “Böyle bir anons yapamayız” cevabını verdi.
Nazmi Zilifli, karara tepki göstererek “Ecevit bu şehrin değeri. Siyasi görüşü ne olursa olsun vefa gösterilmeliydi.” ifadelerini kullandı.
Türkiye Cumhuriyeti Başbakanlığı görevini icra eden Bülent Ecevit için yapılmayan anons ise tartışma konusu oldu.
Zonguldak Belediyesi, Zonguldak, Ecevit’siz; Ecevit de Zonguldak’sız anlatılamaz” sözü ile anlatılan bu değerli ismi sadece basit bir paylaşımla anmış oldu.
Belediye tarafından yapılan paylaşım ise şu şekilde;”Demokrasiye, emekçiye ve halkına adanmış bir ömrün simgesiydi Bülent Ecevit…
Mütevazı duruşuyla, dürüst siyasetiyle ve “Halkçı” anlayışıyla gönüllerde iz bıraktı.
Aramızdan ayrılışının 19. yıl dönümünde saygı, minnet ve özlemle anıyoruz”
Bülent Ecevit Kimdir ?
Bülent Ecevit, Türkiye’nin siyasi tarihinde “Karaoğlan” olarak anılacak kadar halkla bağ kurmuş bir siyasetçi, şair ve devlet adamıydı. 1925’te İstanbul’da doğdu; ancak onu Türkiye siyasetinde farklı bir konuma taşıyan şey, hayatının en kritik dönemlerini Zonguldak’ta geçirmiş ve bu şehirle kader ortaklığı yapmış olmasıdır.
Gazetecilikten siyasete uzanan yolculuğunda, kader onu “emeğin başkenti” Zonguldak’la buluşturdu. 1957’de Zonguldak Milletvekili olarak Meclis’e girdi. Sırf seçildiği bir şehir değildi burası; Ecevit, Zonguldak’taki işçi hareketleri, madenciler ve emek politikalarıyla özdeşleşti. “Toprak işleyenin, su kullananın” sloganı kuru bir ideolojik söylem değildi; tam da bu kentin alın teri gerçeğinden besleniyordu.
1974’te Kıbrıs Barış Harekâtı’nı yöneten Başbakan olarak tarihe geçti; ancak Ecevit’i Zonguldaklıların gözünde farklı kılan askeri başarı ya da başbakanlık koltuğu değildi — sıradan insanların hayatına dokunan, sınıfsal körlükten uzak siyaset üslubuydu. Bu nedenle Zonguldak onu hiçbir zaman “sadece bir siyasetçi” olarak görmedi; bir vefa figürü, bir temsil, hatta şehir kimliğinin parçası olarak gördü.
Şiir yazan, çeviri yapan, kültüre değer veren bir liderdi. Siyasetin kirli dili ona hiçbir zaman tam oturmadı. Belki de bu nedenle hem çok sevildi, hem çok eleştirildi. Ama bir gerçek var:
Zonguldak, Ecevit’siz; Ecevit de Zonguldak’sız anlatılamaz.
2006’da hayata veda ettiğinde, en çok yas tutan şehirlerden biri yine Zonguldak oldu. Çünkü onlar için Ecevit, bir seçim bölgesinin ötesinde, bir karakter mirasıydı.
